- مرکز مفصل
- زاویه گردن
- خمیدگی
- بازوهای اهرم مفصل
- محدوده حرکت تا ایجاد برخورد
علاوه بر جنس ایمپلنت به کار رفته در مفصل ران، فاکتورهای مختلفی در ایمپلنت وجود دارد که می تواند روی عملکرد و طول عمر مفصل تعویض شده تأثیر بگذارد. بعضی از جنبه های بیومکانیکی با نوع طراحی و فرایند جاگذاری ایمپلنت ارتباط دارند و به این ترتیب به طور مستقیم یا غیر مستقیم روی لق شدن، از بین رفتن یا در رفتن مفصل تأثیر می گذارند. مانند:- دامنه حرکت
- تثبیت و جا انداختن ایمپلنت
- آسیب بافت در طول جاگذاری ایمپلنت و تنش بافت بعد از جراحی تعویض مفصل
- جهت قرارگیری اجزای مفصل (ساقه و کاسه مفصل)
- سطوح دارای تماس
دامنه حرکت
نوع طراحی ایمپلنت، تعیین کننده میزان دامنه حرکت مفصل است. ابعاد اجزای موجود در بخش سر مفصل، دامنه حرکت را تحت تأثیر قرار می دهد. قطر بخش سر مفصل می تواند از 22 تا 60 میلی متر متفاوت باشد. نوع اجزای تشکیل دهنده بخش استابولوم مفصل بسته به روش تثبیت ایمپلنت و مواد به کار رفته در سطح تماس، متغیر هستند. اندازه بخش سر مفصل با توجه به ابعاد کاسه مفصل (از لحاظ آناتومیک)، ضخامت کلی کاسه مفصل و سطح دارای تماس تغییر می کند. از لحاظ تکنیکی، اندازه بخش سر به طور مستقیم دامنه حرکت را تحت تأثیر قرار می دهد (دامنه حرکت امکان پذیر از نظر تئوری). افزایش اندازه بخش سر از 28 میلی متر به 36 میلی متر دامنه حرکت را 13 درجه افزایش می دهد.مزیت های اندازه بزرگ بخش سر
- افزایش اندازه سر خطر در رفتن مفصل را کاهش می دهد.
- افزایش اندازه سر امکان حرکت مفصل بدون ایجاد برخورد را ایجاد می کند.
مضرات اندازه بزرگ بخش سر
- افزایش اندازه سر باعث ایجاد مشکلاتی مانند لق شدن کاسه مفصل و خوردگی بخش مخروطی می شود.
- افزایش اندازه همچنین باعث جدایی بیشتر مفصل هنگام جا به جایی بخش سر در داخل بخش استابولوم می شود.
طراحی ایمپلنت تأثیر مستقیمی روی دامنه حرکت دارد
تأثیر اندازه سر (سمت چپ: اندازه کوچک، سمت راست: اندازه بزرگ)
تأثیر قطر بخش مخروطی (سمت چپ: قطر بیشتر، سمت راست: قطر کمتر)
تأثیر میزان پوشش دهی صفحه کاسه مفصل (سمت چپ: نیمکره، سمت راست: کوچکتر از نیمکره)
منابع
http://www.wjgnet.com/http://link.springer.com/http://luigigentilemd.com/http://www.ncbi.nlm.nih.gov/۵
از ۵
۲۸ مشارکت کننده
