شکستگی لگن از علائم تا روش‌های درمانی
گروه استخوان‌های لگن را بیشتر بشناسید
لگن به گروهی از استخوان‌هایی گفته می‌شود در که در انتهای ناحیه ستون فقرات قرار دارند و به شکل پروانه هستند. این گروه از استخوان‌های مختلفی مانند استخوان پوبیس و ایلیوم تشکیل شده است که به وسیله رباط‌های سختی به یکدیگر متصل هستند تا کمربند استخوان را تشکیل دهند. این گروه استخوانی در مرکز خود یک سوراخ دارند که یک حلقه اصلی و دو حلقه استخوانی کوچک را تشکیل می‌دهند. استخوان‌های لگن ممکن است با بالا رفتن عمر یا ضربه‌های شدید ناشی از تصادفات با شکستگی مواجه شوند. جهت آشنایی با علائم و روش‌های درمان شکستگی لگن در ادامه این مطلب با ما همراه باشید.
علل بروز شکستگی استخوان‌های لگن
شکستگی استخوان‌های لگن به دلایل مختلفی ایجاد می‌شوند که از آن‌ها می‌تواند به ضربه شدید اشاره کرد. این شکستگی زمانی رخ می‌دهد که تاندون عضله افراد از استخوان جدا می‌شود و بخش کوچکی از استخوان را با خود می‌برد. این شکستگی معمولا در نواحی پایینی لگن، جایی که عضلات همسترینگ متصل هستند یا محلی که عضلات چهارسر ران متصل هستند، اتفاق می‌افتد.
شکستگی استخوان لگن ممکن است برای کودکان در حال رشد نیز اتفاق بیافتد. احتمال این شکستگی برای در ورزش‌هایی که شامل دویدن و توقف‌های ناگهانی است، بیشتر می‌شود. به عنوان مثال در ورزش‌هایی مانند پرش مانع یا دوی سرعت، احتمال شکستگی استخوان لگن افزایش پیدا می‌کند.
انواع شکستگی‌های لگن
شکستگی‌های لگن را می‌توان به دو نوع تقسیم‌بندی کرد که از آن‌ها می‌توان به شکستگی پایدار و ناپایدار اشاره کرد. در بیشتر موارد شکستگی‌های لگن به صورت پایدار یا همان Stable هستند. در این بخش قصد داریم این دو نوع را به صورت کامل برای شما شرح دهید:
- شکستگی پایدار (Stable fracture)
در شکستگی‌های پایدار لگن معمولا بیشتر استخوان‌های همچنان در محل‌های خود قرار دارند و تنها یک استخوان درگیر شکستگی شده است. الگوهای عمومی که ممکن است برای افراد رخ دهد عبارتند از: شکستگی ناحیه بالایی استخوان ایلیوم، ترک خوردگی استخوان اسکرام و ترک خوردگی یک بخش از استخوان راموس. در موارد گفته شده استخوان‌های دیگر لگن به صورت دست نخورده سر جای خود باقی می‌مانند
- شکستگی ناپایدار (Unstable fracture)
شکستگی‌های ناپایدار در ناحیه لگن معمولا زمانی اتفاق می‌افتد که دو استخوان یا بیشتر در لگن دچار شکستگی شوند و انتهای استخوان‌های شکسته شده از هم جدا شود. این شکستگی‌های معمولا به دلیل شدت بالا با شکستگی اعضای دیگر نیز همراه می‌شوند. آسیب ناشی از شکستگی ناپایدار بسیار بیشتر از حالت پایدار است. در حالت ناپایدار خونریزی بیشتری اتفاق می‌افتد و ممکن است اعضای داخلی بدن آسیب ببیند.
شکستگی استخوان‌های لگن چه مشکلای ایجاد می‌کند
جدی بودن آسیب شکستگی‌های استخوان لگن معمولا به تعداد استخوان‌های شکسته شده بستگی دارد. همچنین در صورتی که در پی شکستگی این استخوان‌ها، ارگان‌های دیگر بدن با آسیب روبرو شده باشند، بیمار سریعا باید تحت عمل جراحی قرار بگیرد.
علائم شکستگی استخوان‌های لگن
شکستگی لگن معمولا با درد زیادی همراه است که در ناحیه زیرین کمر احساس می‌شود. این درد با انجام فعالیت‌هایی مانند راه رفتن افزایش پیدا می‌کند که سبب اذیت بیماران می‌شود. در این موارد بیماران سعی می‌کنند با نگه داشتن زانوی خود در یک ناحیه ثابت، از افزایش درد خودداری کنند. بعضی از بیماران ممکن است با شکستگی لگن، کبودی‌هایی بر روی لگن خود مشاهده کنند. همچنین از برخی دیگر از علائم شکستگی استخوان می‌توان به احساس بی‌حسی در ناحیه بالایی ران پا اشاره کرد.
علائم شکستگی ناپایدار استخوان‌های لگن
همانطور که پیش از این گفته شد، شکستگی ناپایدار استخوان لگن از انواع شکستگی‌ها به شمار می‌رود که احساس درد شدیدی در نواحی مختلفی پایین‌تنه بیمار مانند شکم به وجود می‌آورد. استخوان‌های موجود در ناحیه لگن معمولا خون زیادی دارند و با شکستگی آن خونریزی شدید اتفاق می‌افتد. در نظر داشته باشید که بیشتر خونریزی‌های ناشی از شکستگی لگن داخلی هستند و می‌تواند باعث افت فشار ناگهانی افراد شود.
چگونه شکستگی در ناحیه لگن تشخیص داده می‌شود
در زمان اتفاق‌های ناگهانی مانند تصادف‌ها، بیماران باید سریعا در یک پتوی گرم پیچیده شوند و تا حد امکان توسط افراد آموزش ندیده جابه‌جا نشوند. این افراد باید سریعا توسط اورژانس به بیمارستان برده شوند و برای تشخیص شدت عمل، باید یک عکس ایکس‌ری از بیماران گرفته شود. عکس‌های ایکس‌ری معمولا از زوایای مختلفی گرفته می‌شوند تا تمامی استخوان‌های لگن را نشان دهد.
به عنوان مثال یک سی‌تی اسکن (Computerised Tomography Scan) دارای چندین عکس ایکس‌ری است که از پایین‌تنه بیمار گرفته شده است و یک عکس سه بعدی از استخوان‌های لگن بیمار نشان می‌دهد. استفاده از ام‌ار‌آی اسکن در برخی از موارد که شدت شکستگی لگن بسیار است توسط پزشکان پیشنهاد می‌شود. این روش تصویر دقیق‌تری از شکستگی به نشان می‌دهد.
راه‌های درمان شکستگی در ناحیه لگن
معمولا افرادی که با شکستگی استخوان‌های لگن مواجه می‌شوند، نیاز دارند تا تحت عمل جراحی قرار بگیرند. البته در صورت کم بودن میزان آسیب این شکستگی، ممکن است با روش‌های دیگری نیز تحت درمان قرار بگیرید. انواع عمل‌های جراحی شکستگی لگن به شرح زیر هستند.
عمل تثبیت خارجی
برخی از پزشکان با توجه به نوع شکستگی ممکن است از تثبیت خارجی برای درمان استخوان‌های شکسته لگن استفاده کنند. در این عمل جراحی پیچ‌ها یا پین‌های فلزی از طریق برش‌های کوچکی که در پوست و ماهیچه ایجاد می‌شوند به استخوان متصل می‌شوند. این پین‌ها از دو طرف لگن بیرون می‌آیند، جایی که به پیچ‌های فیبر کربنی در خارج از پوست متصل می‌شوند. این نگه‌دارنده به عنوان یک قاب عمل می‌کند که باعث می‌شود پایین تنه شما تکان زیادی نخورد.
کشش اسکلتی
کشش اسکلتی یک سیستم از وزنه‌ها و قطعاتی است که به استخوان‌ها کمک می‌کند تا مجددا با یکدیگر تراز شوند. از این سیستم معمولا پس از آسیب استفاده می‌کنند و بعد از انجام شدن عمل جراحی برداشته می‌شود. گاهی اوقات تنها با استفاده از کشش اسکلتی، می‌توانید شکستگی لگن خود را درمان کنید. با این حال احتمال این که افراد بتوانند تنها با استفاده از کشش اسکلتی استخوان‌های خود را درمان کنند، بسیار کم است و باید با مشورت پزشک این اقدام را انجام دهید.
عمل تثبیت داخلی
در طی عمل تثبیت داخلی جراحان ابتدا نسبت به قرار دادن تمامی استخوان‌ها در حالت اولیه اقدام می‌کنند. پس از برگرداندن تمامی استخوان‌ها به حالت اولیه، توسط پیچ‌ها و صفحات فلزی، تمامی استخوان‌های در کنار یکدیگر نگه داشته می‌شوند.
خطرات جراحی استخوان‌های شکسته لگن
معمولا هنگام انجام عمل‌های جراحی مختلف، ریسک‌های متعددی وجود دارند. این خطرات کوچک تا بزرگ در تمامی عمل‌های جراحی مانند عمل جراحی درمان شکستگی لگن وجود دارد. برخی از خطرات انجام این عمل جراحی به شرح زیر هستند:
- عفونت از مهم‌ترین عارضه‌هایی است که ممکن است پس از انجام عمل جراحی برای بیماران اتفاق بیافتد. میزان آنتی‌بیوتیکی که پیش از عمل جراحی استفاده می‌شود، ارتباط مستقیم با کاهش خطر ابتلا با عفونت بیماران دارد
- آسیب رسیدن به عروق خونی یا اعصاب یکی از ریسک‌های انجام عمل جراحی لگن است که می‌توانید با استفاده از خدمات یک جراح با تجربه احتمال این عارضه را کاهش دهید
- ایجاد لخته خون در پا از دیگر خطراتی است که ممکن است پس از انجام دادن عمل جراحی با آن مواجه شوید. در صورت عدم درمان لخته خون در پای بیماران، ممکن است در طول زمان این لختگی به ریه برسد و باعث مرگ بیمار شود. برای این که این ریسک را از خود دور کنید، باید از داروهای رقیق‌کننده به صورت درست استفاده کنید
- اختلال در عملکرد جنسی یکی از عوارضی است که با توجه به ماهیت شکستگی استخوان برای برخی از بیماران رخ می‌دهد. 30 درصد از بیماران از نوعی اختلال در عمکلرد جنسی پس از انجام عمل جراحی لگن رنج می‌برند. در نظر داشته باشید که در صورت ارجاع این موارد به پزشک مربوطه می‌توانید از راه‌های درمان استفاده کنید.
ریکاوری پس از جراحی شکستگی لگن
بیشتر افرادی که با شکستگی استخوان‌های لگن مواجه می‌شوند، پس از انجام عمل جراحی حدود یک تا شش هفته طول می‌کشد تا دوباره بتوانند فعالیت‌های بدنی خود را انجام دهند. طول این مدت به عوامل مختلفی مانند سن افراد و میزان جراحت بستگی دارد. در صورتی که با مشکلاتی نظیر عدم تراز بودن استخوان‌ها روبرو نشوید، طی این مدت سلامت شما به صورت کامل بهبود پیدا می‌کند. البته پس از گذشت شش هفته نمی‌توانید فعالیت‌هایی مانند اسکی یا موتورسواری انجام دهید اما به طور کلی می‌توانید به راحتی پیاده روی کنید و ورزشهای سبک انجام دهید.
با عمل جراحی لگن مجددا سلامت خود را به دست آورید
استخوان‌های لگن گروهی از استخوان‌های مهم بدن هستند که در صورت شکستن یکی از این استخوان‌ها احساس درد شدیدی در پایین‌تنه حس می‌شود. احساس درد و کبودی در نواحی زیرین کمر از دیگر نشانه‌های شکستگی لگن هستند که باید سریعا نسبت به عمل جراحی اقدام کنید. عمل جراحی لگن به سه شیوه انجام می‌شود که یکی از آن‌ها عمل تثبیت خارجی است. با انجام موفقیت‌آمیز عمل جراحی، می‌توانید پس از حدود شش هفته فعالیت‌هایی مانند راه رفتن و ورزشهای ساده را به راحتی انجام دهید.
