معرفی بهترین قرص ها برای درد استخوان لگن

​درد در ناحیه لگن و عوارض ناشی از آن در زندگی، می‌تواند تا به حدی حاد شود که کیفیت زندگی فرد مبتلا را تا اندازه زیادی کاهش دهد. استفاده از قرص برای درد استخوان لگن در کمترین زمان ممکن تاثیرات خود را در زندگی بیمار نشان می‌دهد. مصرف قرص برای درد استخوان لگن، در بسیاری از مواقع نیاز به نسخه پزشک ندارد و عوارض کمی دارد. اما استفاده از قرص در مواردی به عنوان درمان نهایی تلقی نمی‌شود و باید از درمان‌های ثانویه مانند جراحی برای رفع مشکل استفاده شود که تشخیص آن به عهده پزشک متخصص است.

انواع قرص‌ برای درد استخوان لگن

در کل داروهای مرتبط با درد ناحیه لگن و باسن را می‌توان به چند دسته مشخص تقسیم کرد. داروهای ضد التهاب و مسکن که برای کاهش درد مورد استفاده قرار می‌گیرند و داروهایی که از آنها برای تقویت سیستم استخوان و تراکم استخوانی استفاده می‌شود.

علاوه بر این برخی از داروها مستقیما برای درمان درد ناشی از انواع آرتروز تجویز می‌شوند. در کل بیشتر داروهای مسکن بدون نیاز به نسخه، در بیشتر داروخانه‌ها قابل خریداری هستند. این داروها غیراستروئیدی هستند و از عوارض محدودتری برخوردارند. اما باید در نظر داشت که استفاده غیر استاندارد و ناآگاهانه از این داروها می‌تواند با عوارضی همراه باشد.

در مقابل، داروهای استروئیدی تنها به تشخیص و تجویز پزشک مورد استفاده قرار می‌گیرند و برای تهیه آنها ارائه نسخه الزامی است. تاثیر بیشتر این داروها به علت حمله مستقیم به ناحیه درد اتفاق می‌افتد. در ادامه به بررسی برخی از داروهای موجود در بازار می‌پردازیم.

قرص‌های مسکن برای درد ناحیه باسن و ران

در این بخش به معرفی برخی از داروهای غیراستروئیدی می‌پردازیم که خرید بدون نسخه آنها امکان‌پذیر است. در نظر داشته باشید که بهترین روش استفاده از دارو، مشورت با پزشک پیش از تهیه و مصرف دارو است. مصرف غیر استاندارد و بیش از حد این داروها، می‌تواند با عوارض جدی همراه باشد. علاوه بر این انتخاب دارو نیز بهتر است با مشاوره پزشکی همراه باشد. در کل توصیه می‌شود، پیش از مصرف قرص برای درمان درد لگن، با پزشک خود در رابطه با بیماری‌های زمینه ای خود و عوارض احتمالی دارو بر این بیماری‌ها مشورت کنید.

ایبوپروفن یا بروفن مناسب برای رفع التهاب

از آنجایی که ایبوپروفن یا بروفن یک داروی غیراستروئیدی است، امکان خرید آن بدون نسخه پزشک وجود دارد. این دارو برای تسکین درد و علائم التهاب مفصل یا آرتریت کاربرد بسیار دارد و در میان مردم بسیار محبوب است و بیشتر با نام بروفن (Brufen) شناخته می‌شود. از این دارو می‌توان برای بریدن تب و هر نوع درد ناشی از التهاب استفاده کرد. این دارو در وزن های 200 یا 400 میلی‌گرم ارائه می‌شود و امکان استفاده از 400 تا 800 میلی‌گرم از آن در 6 الی 12 ساعت وجود دارد.

حداکثر میزان استفاده مجاز این دارو بدون نسخه پزشک 1200 میلی گرم در 12 ساعت است و برای استفاده بیشتر (حداکثر تا 3200 میلی‌گرم در روز ) باید با پزشک مشورت شود.

عوارض شایع این دارو شامل، سوزش معده، احساس گیجی، اسهال یا یبوست و افزایش وزن، زنگ زدن گوش هستند. استفاده از این دارو برای بانوان باردار بدون مشورت پزشک توصیه نمی‌شود. در موارد جدی‌تر ممکن است فرد مصرف‌کننده با عوارضی همچون کم‌خونی، افزایش فشار خون و احتمال حمله قلبی و کاهش شنوایی نیز مواجه شود. احتمال ایجاد تغییرات DNA نیز به عنوان یکی از عوارض‌های جدی اما نادر این دارو تلقی می‌شود.

ژلوفن داروی ضد التهاب روماتیسمی

ژلوفن نیز نوعی داروی ضد التهاب غیراستروئیدی (ژله‌ای- کپسول نرم ژلاتینی) است که به کاهش درد ناشی از التهاب‌های رماتیسمی و پوکی استخوان کمک زیادی میکند. نام دیگر این دارو ایبوپروفن است و استفاده از آن برای تسکین دردهای عضلانی نیز مفید است. این دارو نیز در اندازه‌های 400 الی 800 میلی‌گرم تولید می شود و استفاده محدود از آن بدون نسخه پزشک امکان پذیر است. برای استفاده بیشتر از این دارو و یا مصرف آن برای بانوان باردار دستور پزشک الزامی است.

 استفاده از این دارو برای افراد مبتلا به زخم معده مناسب نیست، زیرا می‌تواند موجب حادتر شدن وضعیت معده بیمار شود. علاوه بر این به علت احتمال سقط جنین، استفاده از این دارو به بانوان باردار توصیه نمی‌شود. علاوه بر این به علت جذب این دارو در کبد، استفاده از آن می‌تواند به افراد دارای بیماری‌های کبد آسیب برساند. عوارض کلی و خفیف این دارو شامل تغییرات رفتاری، اختلالات موقت شنوایی، معده، گیجی یا خواب آلودگی، تهوع و استفراغ، سوءهاضمه و ریفلاکس معده می‌شود.

سلکوکسیب،  دارویی تاثیرگذار بر درد مفاصل و استخوان

این دارو از نوع غیراستروئیدی است که ضد التهاب و ضد درد محسوب ‌می‌شود و در درمان درد ناشی از آرتروز یا ساییدگی مفصل (استئوآرتریت)، روماتیسم مفصلی، دیسک کمر و اسپوندیلیت انکیلوزان کاربرد دارد. علاوه بر این موارد، می‌توان از این دارو برای درمان درد ناشی از کشیدگی تاندون و دیگر دردهای عضلانی نیز استفاده کرد. کاربرد دیگر این دارو در درمان دردهای بعد از عمل جراحی است. این دارو را می‌توان به همراه غذا و یا بدون غذا مصرف کرد. اگر استفاده از این دارو باعث سوزش معده شود، توصیه می‌شود این دارو را همراه با غذا استفاده کنید. مصرف روزانه آن برای کاهش دردهای ناحیه لگن بین 100 تا 200 میلی‌گرم در روز در نظر گرفته می‌‌شود.

این دارو نیز در ناحیه کبد جذب می‌شود و به همین دلیل، در صورتی که بیمار مبتلا به مشکلات گوارشی است، استفاده از آن بدون نسخه پزشک توصیه نمی‌شود. علاوه بر این، داروی سلکوکسیب نقش موثری بر افزایش احتمال سکته قلبی و مغزی دارد. در نتیجه استفاده از آن برای بیماران قلبی عروقی و افراد بالای 55 سال توصیه نمی‌شود.

ناپروکسن، بهترین گزینه برای درد مفصل

ناپروکسن برای دردهای مزمن (دردهای با قدمت بیشتر از 3 ماه)، یکی از بهترین گزینه‌ها است. علاوه بر این، استفاده صحیح از این دارو، آن را به یکی از ایمن‌ترین گزینه‌ها برای افراد مبتلا به دردهای مفاصل، دردهای عضلانی، آرتروز و سردردهای ضربان‌دار تبدیل می‌کند. در کل این دارو بیشتر ضد التهاب است و دلیل تاثیرگذاری آن بر روی درد مفاصل همین است. جذب این دارو در روده، اثرگذاری آن را بیشتر نیز می‌کند. این دارو در دوزهای 325 و 500 میلی‌گرم تولید می‌شود.

در صورت بروز هر یک از این نشانه‌ها مصرف دارو را متوقف و با پزشک خود مشورت کنید:

• بروز هرگونه نشانه پوستی (مانند جوش پوستی)، حتی خفیف
• تنگی نفس در هر اندازه‌ای
• تورم یا افزایش وزن ناگهانی
• هرگونه علائمی که نشان دهنده خونریزی معده باشد (مدفوع خونی یا قیری، سرفه های خونی و ...)
• مشکلات کبدی
• بروز مشکل در ادرار و یا مشکلات کلیوی
• آنمی یا کاهش شدید گلبولهای خون
• واکنش های پوستی و التهاب اجزای صورت
   

روش‌های درمان درد لگن

برای درمان درد لگن ابتدا باید علل لگن درد را بدانید و سپس برای درمان اقدام کنید. درمان در ناحیه لگن، با روش‌های مختلفی انجام می‌شود که ساده‌ترین روش استفاده از قرص برای کاهش و یا رفع درد استخوان لگن است. در نظر داشته باشید که برای انتخاب بهترین روش درمان درد ناحیه لگن، ابتدا باید علت بروز درد را تشخیص داد و درمان متناسب با آن را انتخاب کرد. اما می‌توان از داروهای بدون نسخه برای کاهش درد و یا درمان آن استفاده کرد.  استفاده از قرص برای درد استخوان لگن، روشی ساده است که می‌تواند به مدیریت درد و بهبود کیفیت زندگی فرد مبتلا کمک زیادی کند.

فیزیوتراپی

روش کمکی دیگر در کنار استفاده از قرص برای درد استخوان لگن، استفاده از حرکات تمرینی فیزیوتراپی است. این حرکات به تقویت عضلات ناحیه لگن و کمر، و همچنین حفظ تحرک لگن کمک زیادی می‌کنند. علاوه بر این برای افرادی با تحرک کم در محیط‌های کاری، مشاوره با یک پزشک طب کار برای انجام حرکات ورزشی مشخص توصیه می‌شود.

استفاده از تزریق‌های مفصلی

در صورتی که علت بروز مشکل درد در ناحیه لگن مشکلات مفصلی در نظر گرفته شود، یکی از روش‌های مناسب برای درمان آن استفاده از تزریقات مفصلی برای احیای مفصل است. افراد مسن با کهولت سن و از دست دادن غُضروف، می‌توانند از این روش برای درمان درد لگن استفاده کنند. تزریق باید به تشخیص پزشک متخصص و تحت نظر وی انجام شود. تزریق می‌تواند از نوع مفصلی (تزریق مستقیم کورتیزون)، تزریق به پسواس (psoas) و تزریق در بورس (کیسه ی زلالی) تروکانتر انجام شود. مورد آخر برای بیماران مبتلا به التهاب بورسیت تروکانتر انجام می‌شود.

عمل جراحی

در صورت وجود شکستگی، ترک خوردگی و یا مشکلات ناشی از پوکی استخوان احتمال نیاز به عمل جراحی با هدف درمان درد لگن وجود دارد. در این موارد، استفاده از قرص برای درد استخوان لگن کافی نخواهد بود. احتمال عمل جراحی در زمان بروز درد به علت دیسک کمر حاد نیز وجود دارد. علت دیگر استفاده از جراحی برای درمان، جراحی تعویض مفصل لگن است که در صورت نیاز با تشخیص پزشک جراح انجام می‌شود. سرطان و وجود توده نیز در برخی از اوقات بیمار را نیازمند به جراحی در ناحیه لگن می‌کند.

عمل جراحی، جدی‌ترین درمان درد لگن

درد در ناحیه لگن به علل مختلفی رخ می‌دهد که شاید اصلی‌ترین آن عوارض ناشی از سبک زندگی نادرست فرد باشد. استفاده از قرص برای درد استخوان لگن یکی از ساده‌ترین روش‌های درمان درد ناحیه لگن است که تاثیر زیادی بر افزایش سطح کیفیت فرد مبتلا دارد. همراهی این روند با حرکات ورزشی و تقویت ماهیچه‌ای در ناحیه کمر و لگن می‌تواند کمک زیادی به حل مشکل درد در این ناحیه بکند. در صورتی که درد شدید است و با استفاده از قرص برطرف نمی‌شود، بهترین انتخاب مراجعه به پزشک و ادامه پروسه درمانی تحت نظر پزشک است که ممکن است منجر به جراحی لگن نیز بشود. استفاده از روش‌های درمانی دیگر مانند تزریق‌های مفصلی و جراحی تنها با تشخیص پزشک متخصص امکان پذیر است. در کل استفاده از سبک زندگی سلامت محور و پیشگیری بهترین روش برای جلوگیری از بروز این مشکل است.