ارتباط درد کمر با درد لگن

ارتباط درد کمر با درد لگن به اندازه کافی سخت است، اما درد کمر وقتی با درد لگن همراه باشد، همه قسمت‌های پایین‌تنه را درگیر می‌کند. همچنین در برخی از موارد ممکن است این درد در باسن یا حتی پاها نیز احساس شود. ممکن است پیدا کردن دلایل اصلی ایجاد درد در این موارد دشوار باشد. در ادامه بیشتر درباره ارتباط درد کمر با درد لگن و دلایل آن + راهکارهای درمانی مرتبط صحبت خواهیم کرد.

علل شایع کمردرد که به ناحیه جلویی لگن کشیده می‌شود

از آنجایی که کمردرد ممکن است باعث درد ارجاعی در سایر قسمت‌های بدن، از جمله جلوی لگن شود، تشخیص اشتباه این درد بسیار رایج است.

موارد زیر می‌تواند سبب ایجاد درد کمر همراه با درد لگن شود:

• برآمدگی دیسک‌ها و تحریک ریشه عصبی
• آسیب‌های مفصل ساکروایلیاک که منجر به اختلال عملکرد لگن می‌شود
• تغییرات فیزیولوژیکی بدن مرتبط با دوران بارداری
• کمردرد عمومی و آسیب‌های مفصل فاست

برای تشخیص دلایل اصلی ایجاد درد می‌توان از معاینه کامل استفاده کرد. فیزیوتراپیست‌ها دانش بالایی درباره آناتومی، زیست شناسی، فیزیولوژی و حرکت شناسی دارند. این به آن‌ها اجازه می‌دهد تا هنگام گزارش علائم، مناطق مورد نگرانی را مشخص کنند، مانند کمردردی که به داخل لگن کشیده می‌شود.

برآمدگی دیسک‌ها و تحریک ریشه عصبی

ارتباط درد کمر با درد لگن می‌تواند ناشی از برآمدگی دیسک‌ها و تحریک ریشه عصبی باشد. برآمدگی دیسک یک مشکل رایج و مرتبط با سن است که ممکن است منجر به تحریک عصبی شود. این نوع آسیب دیسک، آسیبی است که می‌تواند با یا بدون تحریک ریشه عصبی ستون فقرات ایجاد شود.

به خاطر داشته باشید که شکل خفیف برآمدگی دیسک با پایه گسترده بخشی طبیعی از روند پیری است. با این حال، خوشبختانه، بسیاری از بزرگسالان با این تغییرات را بدون اینکه درد شدیدی را تجربه کنند، روبرو می‌شوند.

با این حال، برآمدگی متوسط ​​تا شدید که موضعی است، به ویژه در ناحیه کمر، ممکن است منجر به التهاب شود که فشار بیش از حد بر ریشه‌های عصبی وارد می‌کند. هنگامی که این اتفاق می‌افتد، کمردرد و درد ارجاعی اغلب باعث ایجاد مشکل در حرکات تحمل وزن می‌شود. همچنین می‌تواند باعث درد لگن و گزگز یا بی حسی در اندام‌ها شود.

یکی دیگر از مشکلاتی که با تحریک ریشه عصبی به وجود می‌آید، تنگی کانال نخاعی است. این وضعیت با باریک شدن عناصر ستون فقرات که ریشه‌های عصبی را در بر می‌گیرد یا تحریک عصبی که در اثر فشار بر نخاع به دلیل باریک شدن کانال نخاعی (تنگی کانال) رخ می‌دهد، مشخص می‌شود.

اگرچه این مشکل در ناحیه کمر ایجاد می‌شود، اما ممکن است درد در ناحیه لگن نیز احساس شود. ممکن است متوجه ارتباط درد کمر با درد لگن شوید که هنگام راه رفتن یا ایستادن بدتر می‌شود. این به این دلیل است که قرار گرفتن در وضعیت عمودی باعث کاهش فضای ستون فقرات و افزایش فشار بر روی نخاع و ریشه‌های عصبی می‌شود.

ارتباط درد کمر با درد لگن و آسیب‌های مفصل ساکروایلیاک

صدمات مفصل ساکروایلیاک زمانی اتفاق می‌افتد که مفاصلی که ناحیه تحتانی (کمر) ستون فقرات را به استخوان‌های لگن متصل می‌کنند، دچار تغییرات ساختاری غیرطبیعی می‌شوند. این تغییرات باعث می‌شود استخوان‌های ستون فقرات به هم ساییده شوند. در این حالت ممکن است مفصل، سفت شود و باعث درد در ناحیه کمر و لگن و همچنین مشکلات هماهنگی شود. از سوی دیگر، رباط‌های داخل مفصل ممکن است به‌تدریج به دلیل تغییرات هورمونی (مثلاً بارداری) شل شوند و در حین حرکت باعث درد کمر و درد لگن شود.

یکی از موارد ایجاد انحراف مفصل ساکروایلیاک می‌تواند تجربه افتادن شدید در یک طرف بدن باشد که ممکن است باعث ایجاد درد مداوم شود. این نوع آسیب ممکن است باعث التهاب شود که منجر به دردهای مداوم در ناحیه کمر، لگن، باسن یا حتی بالای ران می‌شود. سفتی، شلی یا ناهماهنگی مفصل ساکروایلیاک اغلب با اختلال عملکرد لگن مرتبط است.

ارتباط درد کمر با درد لگن: ناشی از تغییرات فیزیولوژیکی در دوران بارداری

درد لگن هنگام بارداری یکی دیگر از موارد ارتباط درد کمر با درد لگن در بانوان، تغییرات فیزیولوژیکی است که در دوران بارداری اتفاق می‌افتد. در طول بارداری، طیف وسیعی از تغییرات فیزیولوژیکی و وضعیتی در بدن ایجاد می‌شود. تغییرات هورمونی به ویژه بر شروع و پیشرفت بارداری تأثیر می‌گذارد. برخی از هورمون‌ها نیز ممکن است باعث شل شدن رباط‌ها در ناحیه ساکروایلیاک شوند.

شل شدن رباط‌ها برای سازگاری با بسیاری از تغییراتی که در دوران بارداری رخ می‌دهد مورد نیاز است. این شل شدن ممکن است بر روی مفصل ساکروایلیاک، فشار وارد کند که باعث ایجاد درد می‌شود. درد ممکن است در قسمت پایین کمر، شکم و لگن احساس شود. معمولاً این نوع دردها و مشکلات، بعد از زایمان بهبود می‌یابند. اما  این دردها ممکن است در برخی از زنان باعث ایجاد دردهای طولانی‌ شود. این دردهای طولانی می‌تواند ناشی از تغییرات مفصل ساکروایلیاک در آنها باشد.

افزایش وزن در دوران بارداری همچنین می‌تواند عضلات کمر و باسن را تحت فشار قرار دهد. در نتیجه باعث ایجاد درد در ناحیه کمر شود که به سمت ناحیه جلویی لگن گسترش می‌یابد. سپس انقباضات رحمی وجود دارد. این انقباضات ممکن است از پشت، لگن و پایین شکم ایجاد شوند، به خصوص اگر قوی باشند. همچنین افراد باردار معمولاً ناراحتی‌های شکمی، لگنی و فوقانی معده را تجربه می‌کنند.

ممکن است درد همراه با اختلال عملکرد لگن در مواردی در هنگام نشستن، ایستادن یا راه رفتن نیز احساس شود. اگر درمان به موقعی برای آن صورت نگیرد، ممکن است مشکلاتی در کنترل مثانه نیز ایجاد کند. مشکلات مفصل ساکروایلیاک و اختلال عملکرد لگن با گذشت زمان، ممکن است سبب تغییر فعالیت عضلات مرکزی شود و انجام فعالیتهای عادی روزانه را دشوار کند.

آسیب مفصل فاست و درد عمومی کمر

کمردردی که به سمت جلوی لگن سرایت می‌کند می‌تواند منابع زمینه‌ای بسیاری داشته باشد. افرادی که این نوع درد را تجربه می‌کنند، معمولاً برایشان دشوار است که به طور دقیق بگویند که درد از کجا می‌آید. همچنین،  تشخیص ناهنجاری‌های ساختاری در این نوع از ارتباط درد کمر با درد لگن از طریق اسکن یا اشعه ایکس، دشوار می‌شود.

این نوع کمردرد معمولاً به دلیل کشیدگی عضلانی یا سفت شدن عضلات پشت است که می‌تواند باعث محدود شدن حرکت مفاصل ستون فقرات شود. فشار شدید، وضعیت نامناسب، یا فعال‌سازی نامناسب عضلات مرکزی نیز می‌تواند بر مفاصل ریشه عصبی که به سمت ناحیه لگن جلویی امتداد می‌یابند تأثیر بگذارد و باعث ناراحتی مزمن شود.

یکی دیگر از مشکلات درد کمر با درد لگن ناشی از تغییرات مربوط به سن در مفاصل فاست است که با افزایش سن ایجاد می‌شود. مفاصل فاست ساختارهای استخوانی کوچکی هستند که به تثبیت استخوان‌های ستون فقرات (مهره ها) کمک می‌کنند. این دو مفصل کوچک، شبیه دستگیره‌های استخوانی هستند که بین مهره‌ها قرار دارند.

مفاصل فاست سبب می‌شوند که استخوان‌های ستون فقرات به صورت زنجیره‌وار، به هم متصل شوند و باعث تسهیل حرکت ستون فقرات در جهتهای مختلف می‌شوند. با بالا رفتن سن افراد، ساییدگی و پارگی تدریجی، برخی از حرکات تکراری (مثلاً بلند کردن اجسام سنگین)، یا شکستگی‌های مفاصل فاست ممکن است اتفاق بیفتد. این موارد آسیب‌هایی هستند که  منجر به التهاب حاد شوند و باعث ایجاد درد در حین حرکت ‌می‌شوند.

علائم شایع سندرم مفصل فاست، درد در قسمت پایین کمر، درد ارجاعی در جلوی لگن، باسن، قسمت بالای ران یا پاها است. همچنین گزارشهایی از ضعف عضلانی، از دست دادن انعطاف پذیری ستون فقرات و درد یا حساسیت در ناحیه ملتهب گزارش شده است.

در برخی موارد، مواردی که به نظر افراد خیلی مهم نبوده‌اند، مانند پیچاندن یا بلند کردن چیزی به روش اشتباه، می‌تواند باعث شروع درد اتصال فاست شود. در صورت عدم درمان، آسیب ممکن است بر ریشه‌های عصبی که به سمت جلوی لگن امتداد یافته‌اند نیز تأثیر بگذارد.

معمولاً برای کاهش درد، استفاده از فیزیوتراپی مفید است. تمرینات درمانی در این موارد شامل موارد زیر است:

• شل کردن عضلات بیش فعال
• افزایش عملکرد اعصاب
• تقویت بازآموزی عضلات مرکزی و کمری-لگنی
• کمک به افراد برای بازیابی حرکت کامل بدن

این استراتژی‌ها با هدف قرار دادن تحریک ریشه عصبی و کاهش بروز آسیب مجدد به بازیابی قدرت و تحرک کمک می‌کنند.

درمان درد کمر همراه با درد لگن

در این مطلب در زمینه ارتباط درد کمر با درد لگن و دلایل ایجاد این دردها صحبت کردیم. برای درمان افرادی که از کمردرد مزمن همراه با ناراحتی در ناحیه لگن رنج می‌برند، ممکن است فیزیوتراپی، بهبود چشمگیری ایجاد کند. این شکل از درمان یکی از موفق‌ترین اشکال مدیریت درد است.

به عنوان یک رویکرد غیرجراحی، فیزیوتراپی در ابتدا برای حدود 4-6 هفته توصیه می‌شود تا مشخص شود پیشرفتی حاصل شده است یا به شکل تهاجمی‌تر درمان، مانند جراحی، نیاز است. برای برخی از افراد، یک رژیم فیزیوتراپی طولانی‌تر مزایای بیشتری دارد.

هدف اصلی این درمان، کاهش التهاب، افزایش تحرک، بهبود دامنه حرکتی، بازیابی عملکرد ماهیچه ها و مهره‌ها و کاهش یا تسکین کمردرد است که باید درد لگن را همزمان هدف قرار دهد. همچنین مهم است که التهاب و تحریکی را که ممکن است بر ریشه‌های عصبی در ناحیه کمر یا لگن تأثیر بگذارد، هدف قرار دهید.

برای افرادی که مشکلات مفصل ساکروایلیاک یا اختلال عملکرد لگن را تجربه می‌کنند، فیزیوتراپی بهینه است. در این موارد به طور کلی فیزیوتراپی ترکیبی از درمان دستی، استراتژی‌های آزادسازی عضله و عصب، و تمرین‌های درمانی خاص است که توانبخشی و بازیابی کنترل ماهیچه‌های کمری-لگنی را تقویت می‌کند.

استفاده از کمربندهای ساپورت در دوران بارداری بی‌خطر است و فشار ملایم کمر را فراهم می‌کند و علائم را برای برخی از افرادی که از آن استفاده می‌کنند، تسکین می‌دهد. این نوع وسایل برای تطبیق آناتومی پایین تنه طراحی شده است که آن را برای هدف قرار دادن درد و بهبودی، مفید می‌سازد.

در نهایت اگر درمان‌های مقطعی و مهارکننده پاسخگو نباشد، بهتر است از انواع روش‌های جراحی مرتبط و پزشکان متخصص این نوع جراحی‌ها کمک بگیرید.