در یک مطالعه وسیع، آمار 30 ساله مربوط به در رفتن مفصل در 21 هزار و 47 مفصل ران 10 سال بعد از عمل تعویض مفصل جمع آوری شد. آمار در رفتن مفصل ران در روش های مختلف جراحی مفصل به ترتیب زیر است:
(Anterolateral approach) جراحی با روش قدامی جانبی
- 3.8 درصد در رفتگی در ایمپلنت های با اندازه سر فمور 22 میلی متر
- 3.0 درصد در رفتگی در ایمپلنت های با اندازه سر فمور 28 میلی متر
- 2.8 درصد در رفتگی در ایمپلنت های با اندازه سر فمور 32 میلی متر
(Transtrochanteric approach) جراحی با روش ورای برجستگی استخوان فمور
- 3.5 درصد در رفتگی در ایمپلنت های با اندازه سر فمور 22 میلی متر
- 3.5 درصد در رفتگی در ایمپلنت های با اندازه سر فمور 28 میلی متر
- 2.4 درصد در رفتگی در ایمپلنت های با اندازه سر فمور 32 میلی متر
(Posterolateral approach) جراحی با روش خلفی جانبی
- 12.1 درصد در رفتگی در ایمپلنت های با اندازه سر فمور 22 میلی متر
- 6.9 درصد در رفتگی در ایمپلنت های با اندازه سر فمور 28 میلی متر
- 3.8 درصد در رفتگی در ایمپلنت های با اندازه سر فمور 32 میلی متر
از این آمار می توان نتیجه گرفت اندازه بخش سر استخوان فمور روی احتمال در رفتن مفصل ران تأثیرگذار است؛ البته در تکنیک جراحی با روش خلفی جانبی، اندازه سر فمور، روی امکان در رفتن مفصل نسبت به روش های دیگر تأثیرگذارتر است. دانشمندان ارتوپد در مورد مزایا و معایب فمور با سر بزرگ تر در مفصل ران با یکدیگر توافق نظر ندارند. برخی متخصصان با سر بزرگ فمور موافق و برخی نیز مخالف هستند.
منبع
http://jbjs.org/content/87/11/2456.abstract
۵
از ۵
۲۷ مشارکت کننده
