جذابیت های فمور با سر کوچک تر برای ارتوپدها

اندازه بخش سر فمور در ایمپلنت مفصل ران، موضوع قابل بحث و چالش انگیزی برای متخصصان ارتوپد است. در مطلب فمور با سر بزرگ تر به ایمپلنت های مفصل ران برتری می بخشد، مزایای استفاده از فمور با سر بزرگ تر به طور کامل بحث شده است. مفصل هایی که دارای فمور با سر کوچک تر هستند، اصطکاک کمتری را نسبت به ایمپلنت های دارای فمور با سر بزرگ تر ایجاد می کنند. فمور با سر کوچک تر علاوه بر کاهش اصطکاک، مزیت مهم دیگری را نیز ایجاد می کند: کاهش مقدار خرده های مفصل. مطالعات و بررسی ها روی صدها عمل مفصل ران (آرتروپلاستی کامل)، نشان می دهد ساییدگی پلی اتیلن و تأثیرات نامطلوب خرده های مفصل، در عمل هایی که با استفاده از فمور با سر کوچک تر انجام می شوند، بسیار کم تر اتفاق می افتد. از آنجایی که خرده های مفصل نقش بسیار مهمی در فرایند نامطلوب لق شدن مفصل دارند، استفاده از فمور با سر کوچک ( به خصوص با ایمپلنت هایی از جنس پلی اتیلن) در عمل مفصل مورد مطالعه و بررسی بیشتری قرار گرفت. در فمورهایی با سر کوچک تر، مساحت لغزش (sliding distance) در سطح مفصل کاهش می یابد؛ که این موضوع اثر برخورد فیزیکی یا ماشین کاری (machining) سطوح ناصاف در سطح مفصل را کاهش می دهد. کاهش برخورد دلیل اصلی کاهش خرده های مفصل در فمور با سر کوچک تر است.

فاکتورهای دیگری که دانشمندان برجسته روی آن ها تأکید دارند

دکتر لی، معتقد است علاوه بر اندازه سر فمور، فاکتورهای دیگری نیز باعث ایجاد تمایز در نتیجه عمل تعویض مفصل می شوند؛ که لازم است روی آن ها تمرکز شود. این فاکتورها شامل موارد زیر است:

• بهبود روش انجام عمل مفصل
• بهبود موقعیت قرار گرفتن اجزای ایمپلنت
• تشخیص دقیق یک منطقه امن و مناسب برای انجام عمل مفصل در هر بیمار

چرا نباید از فمور با سر بزرگ تر استفاده شود

سه دلیل اصلی برای عدم استفاده از فمور با سر بزرگ تر در عمل مفصل وجود دارد:

دامنه حرکت

مطالعات in vivo نشان می دهد استفاده از فمور با اندازه سر بزرگ تر از 36 میلی متر، هیچ گونه بهبودی در دامنه حرکت مفصل حاصل نمی کند.

موقعیت فیزیکی اجزای مفصل

موقعیت مناسب اجزای مفصل، اهمیت بالایی در نتیجه عمل مفصل دارد؛ مطالعات انجام گرفته روی ایمپلنت های مفصل ران با اندازه سر کوچک تر از 32 میلی متر، نشان می دهد در صورت انجام عمل مفصل با روش ترمیم کپسول خلفی، در رفتن مفصل تنها در 1 درصد از موارد اتفاق می افتد.

ایجاد مشکلات دیگر

یکی از مشکلات فمور با سر بزرگ تر، ساییدگی مفصل است. مطالعات نشان می دهد در ایمپلنت های دارای فمور با سر بزرگ تر، حتی در صورت استفاده از جنس هایی که ساییدگی پایین ایجاد می کنند، از جمله پلی اتیلن با پیوندهای عرضی فراوان (highly cross-linked polyethylene)، ساییدگی بیشتری نسبت به ایمپلنت های دارای فمور با سر کوچک تر ایجاد می شود. امکان بروز علائم سینوویت (التهاب بافت سینوویال که باعث درد کشاله ران می شود) نیز در بیمارانی که دچار ساییدگی مفصل می شوند، وجود دارد. خوردگی مفصل خطر دیگری است که استفاده از ایمپلنت های دارای فمور با سر بزرگ تر امکان بروز آن را تشدید می کند. دکتر لی در جراحی های خود از اندازه های زیر برای سر فمور استفاده می کنند:

• فمور با سر 28 میلی متر در بیمارانی با سایز کاپ (Cup Size) کوچک تر از50 میلی متر
• فمور با سر 32 میلی متر در بیمارانی با سایز کاپ بین 52 تا 56 میلی متر
• فمور با سر 36 میلی متر در بیمارانی با سایز کاپ بالاتر از 58 میلی متر

منابع

http://icjr.net/

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/

http://eknygos.lsmuni.lt/