نیمه دررفتگی هیپ
نیمه دررفتگی هیپ می‌تواند به دلایل مختلفی مانند آسیب ورزشی، ورزش بیش از حد، حوادث و بیماری‌ها رخ دهد. همچنین برخی بیماری‌های مادرزادی منجر به رشد نامناسب توپی مفصل هیپ یا سوکت مفصل می‌شوند. در برخی موارد جراحی ضروری است. در حالی‌که در برخی دیگر، اقدامات حفاظتی برای درمان نیمه دررفتگی هیپ و بازیابی عملکرد مفصل کافی است. در نیمه دررفتگی هیپ معمولا به ساختارهای اطراف مفصل هیپ یعنی عضلات، لیگامان و کپسول مفصلی بیشتر از استخوان‌ها آسیب می‌رسد. در نیمه دررفتگی هیپ، لیگامان، عضلات و رگ‌های خونی کشیده شده و آسیب می‌بینند. به این ترتیب احتمال نیمه دررفتگی هیپ مجدد افزایش می‌یابد.
چه عواملی باعث می‌شود نیمه دررفتگی هیپ اتفاق بیفتد؟
برخی افراد با بیماری‌هایی که به مفصل هیپ آسیب می‌رساند به دنیا می‌آیند. برخی دیگر دچار جراحات ورزشی، تصادف یا دیگر عواملی می‌شوند که ناپایداری و نیمه دررفتگی هیپ را افزایش می‌دهد. متداول‌ترین علل ناپایداری هیپ عبارتند از:
آسیب به لیگامان‌ها در مفصل هیپ
لیگامان در مفصل هیپ ممکن است در اثر عوامل زیر دچار کشیدگی و آسیب شود:
- حوادث مانند تصادف با موتور سیکلت
- ناپایداری چرخشی در رقاص‌ها و ورزشکارانی که حرکات زیادی در زوایای مختلف انجام می‌دهند.
دیسپلازی هیپ
در دیسپلازی هیپ، قسمت توپی مفصل هیپ به صورت سست و ناپایدار در سوکت قرار می‌گیرد. این ناپایداری می‌تواند باعث دررفتگی و نیمه دررفتگی هیپ شود. دیسپلازی هیپ از بدو تولد در برخی افراد وجود دارد. انواع دیسپلازی هیپ
- دررفتگی مادرزادی هیپ (DDH)؛ که معمولا در بدو تولد تا یک سالگی مشخص می‌شود.
- دیسپلازی هیپ بزرگسالان؛ که ممکن است بعد از دررفتگی هیپ یا پیشرفت آرتروز در بزرگسالان مشخص شود.
سندرم ژنتیکی
سندرم‌های ژنتیکی یا وراثتی می‌توانند روی ساختارهای بدن اثر گذاشته و باعث دیسپلازی و نیمه دررفتگی هیپ شوند. این سندرم‌ها عبارتند از:
- سندرم داون؛ که می‌تواند باعث سستی عضلات و لیگامنت‌ها شود.
- سندرم اهلرز دانلوس؛ که می‌تواند باعث سستی و کشش بیش از حد مفصل شود. یعنی مفصل می‌تواند در زوایایی بیشتر از حالت نرمال حرکت کند.
دکتر طاهری اعظم جراح ارتوپد، هیپ و لگن هستند. می‌توانید خدمات مختلف ایشان را در بخش "خدمات" مشاهده کنید. برای دریافت اطلاعات تماس و تعیین وقت قبلی می‌توانید روی "تماس با ما" کلیک کنید.
